Ta przewlekła choroba skóry objawia się swędzeniem, które dokucza chorym niejednokrotnie bardziej niż ból, suchością skóry i charakterystycznym, rozlanym wypryskiem z wyraźnie zauważalnymi czerwonymi grudkami, które z czasem zmieniają się w małe ropne krostki. Choroba dotyka nawet 20% społeczeństwa, ujawniając się już w niemowlęctwie (najczęściej) lub około 6 / 7 roku życia. Od tej pory towarzyszy chorym na co dzień, choć z wiekiem z reguły łagodnieje.
Co to za choroba?
Choroba jest uwarunkowana genetycznie. Geny sprawiają, że układ immunologiczny osób chorych na AZS nieprawidłowo reaguje nawet na niewielkie ilości antygenów zawartych w substancjach (lub bardziej ogólnie: w materii), które przez zdecydowaną większość ludzi są dobrze tolerowane i nie wywołują żadnych reakcji immunologicznych. Atopowe zapalenie skóry jest więc rodzajem reakcji alergicznej.
Skąd bierze się atopowe zapalenie skóry?
Zdecydowana większość naukowców przychyla się do tezy o genetycznym pochodzeniu atopowego zapalenia skóry. U osób chorych stwierdzono występowanie tego samego genu, który jest dziedziczony przez potomstwo. Istnieją jednak i inne teorie wyjaśniające przyczyny choroby. Jedna z nich głosi, że chorobę wywołuje restrykcyjna higiena. Zauważono też, że AZS częściej pojawia się u dzieci, które zbyt wcześnie, tzn. jeszcze przed ukończeniem 1 roku życia, zaczęto karmić krowim mlekiem.
Leczenie atopowego zapalenia skóry
Łagodzenie dolegliwości powinno przede wszystkim uwzględniać eliminację z otoczenia wszelkich alergenów. Jest to jednak trudne, bo zapalenie mogą zaostrzać nawet niektóre związki obecne w odzieży i powszechnie przewijające się w ludzkim otoczeniu. Leczenie farmakologiczne opiera się przede wszystkim na stosowaniu maści przeciwzapalnych, niektórzy chorzy leczeni są też sterydami i lekami immunosupresyjnymi.
